Qadın, Sülh və Təhlükəsizlik üzrə Məşvərət Şurası (Women, Peace and Security Advisory Council) tərəfindən “Məcburi köçkünlərin Qarabağa qayıdışı: Prosesə gender baxışı” adlı araşdırma aparılıb.
Azərbaycanda qadınlara qarşı zorakılıq halları müzakirə edilərkən bu məsələlərə daha çox fərdi faciələr konteksində yanaşılır. Ancaq, nəzərə almaq lazımdır ki, bu tip zorakılıq hallarının
Obstetrik zorakılıq hamiləlik, doğuş və sonrakı mərhələdə qadınlara qarşı fiziki və ya psixoloji zərər verən davranış, laqeydlik və alçaltma xarakterli davranışları özündə əks etdirir.[1]
Bu xülasə Tbilisi Dövlət Universitetinin “Məkan, cəmiyyət, siyasət” başlıqlı X Beynəlxalq Elmi Konfransına təqdim olunmuş məqalə əsasında hazırlanıb. Keçmiş SSRİ respublikalarından biri olan
Azərbaycanda Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nəticəsi olaraq 30 ilə yaxın müddətdir ki, 1 milyona yaxın şəxs məcburi köçkündür. 1 milyon məcburi köçkün əhalinin 52 faizini
Qadınlara qarşı zorakılıq sosial, siyasi, ictimai sağlamlıq məsələsi olmaqla yanaşı, həm də kobud insan haqları pozuntusudur. Qadınlara qarşı zorakılığı individual problem kimi dəyərləndirmək problemin